Het eerste zoekresultaat dat getoond wordt is een afgrijzenwekkend plaatje van een nummer van een heavy metalband dat gaat over de tegenstander van God. De tegenstander, satan, die je mee wil sleuren in een leven dat vol is van genot, verleiding en uiteindelijk (doods)angst.
Bij de nazorg van Teenzone op Opwekking heb ik deze angst in de ogen van een jongen gezien. Voor mij een confronterende ervaring van wat het effect is van het luisteren en opgaan in muziek die op satan is gericht. Die jongen was het jaar ervoor bevrijd van deze angsten en had zijn hart aan Jezus gegeven. Door omstandigheden in zijn leven was hij opnieuw gaan luisteren naar deze muziek.

Hij had ervaren wat het was om een tijd zonder die angsten te leven en hij verlangde daar naar terug.
Als hij dat werkelijk wilde was het belangrijk dat hij de mogelijkheid om opnieuw te gaan luisteren uitsloot. Om te breken met de angsten die de songteksten oproepen. Dat heeft hij gedaan. Hij heeft zijn vriendin gebeld en gezegd dat zij direct zijn hele CD verzameling en alles wat te maken had met (satanische) heavy metal moest verbranden.
Dat vertelde hij de volgende morgen toen hij stralend en met een heldere, open blik het terrein op kwam lopen en ons opzocht. De rest van het weekend heeft hij in de aanbidding en met zijn getuigenis de Naam van de Heer geheiligd.

Eind deze maand komt de wereld weer in de ban van Halloween. Halloween is uit Amerika over komen waaien en in de satan’s kerk wordt er feest gevierd. Feest dat zoveel mensen wereldwijd zich openstellen voor invloeden van angst, gruwel en dood. Het lijkt voor velen een onschuldig gebeuren, maar de beelden die je ziet tijdens dit ‘zogenaamde’ feest kunnen meer impact hebben dan je verwacht. Er ontstaat een opening voor het verlangen, de verleiding om meer van dat soort angstaanjagende beelden te gaan zien.

Vorige week hadden ze op de school, waar mijn dochtertje naar toegaat, in een klas spinnen gemaakt. Het is herfst en er is een relatie met de kinderboeken week. Veel kinderen (en volwassenen) vinden spinnen griezelig, zijn hier een beetje bang voor. Hoor ik een moeder zeggen: “Leuk, is dat vast voor Halloween?” Het lag op het puntje van mijn tong om te zeggen: “Nee hoor mevrouw, dit is een Christelijke school”.

De volgende keer zeg ik het wel, wellicht met andere woorden. Het geeft gelijk de mogelijkheid om een positief gesprek aan te knopen over waar Halloween over gaat en wat er met jezelf en je kinderen kan gebeuren als je opgaat in de beelden en het angst aanjagen wat zo kenmerkend is voor Halloween.

‘Hallo’ en ‘ween’ als je het als Nederlands woord leest. Er vindt geen vriendelijke begroeting plaats. De bedoeling is dat je schrikt, geschokt bent door beelden die je voorgeschoteld worden, personen die angstaanjagend verkleed zijn of met allerlei aangebrachte verminkingen voor je springen.
Van nature gaan kinderen dan huilen, zij ervaren nog dat die beelden niet oké zijn. Het lijkt zo onschuldig, maar de vraag is of je bewust bent wat het effect op jou, een ander, een kind kan zijn.